(Bugünkü yazım biraz tuhaf olabilir. Ama başımdan böyle bir olay geçtiği için anlatmak istiyorum. İstanbul Mecidiyeköy'de metrobüs durağına doğru yürüyordum. Sonrasında metrobüs yeraltı yaya geçidini kullanmak üzere merdivenlere yanaşırken sol tarafımda bir kız beni durdurdu ve metrobüse nasıl gidileceğini sordu. Metrobüs alt geçidinin ağzında bir bavulla bekliyor ve metrobüse nasıl gidilir onu soruyor. Neyse ilk olarak tarif etsemde bavulunu farkedince direk bavulunu ben tuttum dedim yardım olsun diye durağa kadar eşlik edeyim dedim.
Daha merdivenleri inerken onunla kısa sohbetimiz başladı
Ben; Hayırdır öğrencimisiniz?
Kız; Evet öğrenciyim.
Ben;Geliyormusunuz, gidiyormusun?
Kız; Yok bir arkadaşımdaydım onun yanından geliyorum. Kendi evime geçiyorum.
Ben; He istanbul'dasınız yani, peki nerede okuyorsunuz?
Kız;.................. Üniversitesinde hemşirelik okuyorum.
Ben;Ne güzel bende ................. ümüversitesinde .......... okumaktayım.Nerede kalıyorsunuz.
Kız;İstanbul Kadıköy'de kalıyorum.
Ben;Ne güzel şimdi siz birde tek kalıyorsunuzdur.
Kız;(Hafif gülümseme ile ) Evet tek kalıyorum.
Ben; Çok güzel.(Tabi bu durumlara alışık olmayan bana bir heyecan bastı, metrobüs durağına çıkarken son olarak)İsminizi öğrenebilir miyim?
Kız; İsmim ......
Ben; Çok memnun oldum benimkide ........(Metrobüse çıktıktan sonra ben bir an telaşla bu kızın yanından gitmem gerektiğini anladım çünkü evine kadar eşlik etsem buyur gel diyebilme ihtimali olduğunu söyleyebilirim.Bu noktada çekimser olan ben direk )Ben sizin aksi yönünüzde gidiyorum. Görüşmek üzere hoşçakalın.
Bu olaydan sonrada muhabbet etmekten çekinmeyin diyorum ve ekliyorum keşke tekrar karşıma çıksa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder